-         ايجاد آمادگی مواجهه با حوادث طبيعی در مردم شهر تهران

 

-         جلوگيری از افزايش خسارات جانی و مالی در ساعات اوليه پس از وقوع حوادث

-         همكاری اثر بخش با سازمان های واكنش اضطراری

-         جلوگيری ازبروز بی نظمی و هرج و مرج در هنگام بروز حوادث

-         افزايش فرهنگ ايمنی خود امدادی و دگر امدادی در ميان آحاد شهروندان

    با توجه به شرایط ساختاری تهران که باعث عدم حضور به موقع نیروهای واکنش اضطراری می شود و کمبود تجهیزات و امکانات امدادی می توان به این نتیجه رسید که  جهت کاهش خسارات جانی و مالی در ساعات اولیه پس از بروز سوانح لازم است که نیروهای محلی خود اقدام  به عملیات امداد نموده و از ایجاد خسارات جانی و مالی بیشتر بکاهند این موضوع مستلزم آموزش و آمادگی قبلی می باشد. تشکیل و سازماندهی و آموزش گروه های مدیریت بحران در اماکن دارای اولویت در راستای هدف کلی بیان شده کمک می کند تا مدیریت بحران در لایه های پایین تر به صور ت غیر متمرکز عمل نموده و بدین ترتیب از شدت و اثرات سوانح کاسته شود.

مديريت بحران اماكن با توجه به ساختار ستاد مديريت بحران شهر تهران در قبل و بعد از بحران زير مجموعه‌ ستادهاي مديريت بحران 22 گانه مناطق شهرداري تهران محسوب می شوند.

 

مجموعه مصوبات و قوانينی كه منجر به ايجاد ستادهای مديريت بحران شهرتهران، شهرداری‌های مناطق و سرانجام ايجاد ساختار مديريت بحران در اماكن عمومی گرديده است به شرح ذيل می‌باشد:

1- طبق ماده 54 طرح جامع امداد و نجات كشور موضوع تصويب نامه شماره 2282/ت 24412 هـ ، مورخ 23/1/82 هيئت وزيران، صاحبان و يا مسئولان كليه مجتمع‌ها يا اماكن مهم بايد طبق استانداردهای تعيين شده، گروه مديريت بحران را به منظورپيگيری كليه مسايل مربوط به مديريت بحران در آن محل تشكيل دهند.

2- در ماده33 مصوبه هفتادمين جلسه رسمی شورای اسلامی شهر تهران (دوره دوم) مورخ 12/3/83، تصريح شده صاحبان يا مسئولان كليه اماكنی كه حداقل يكی از شرايط زير را دارند بايد طبق استانداردهای تعيين شده توسط سازمان مديريت بحران به منظور پيگيری كليه مسائل مربوط به مراحل مديريت بحران آن محل را تشكيل دهند:

          1ـ دست كم 25 نفر ساكن داشته باشند.

          2ـ دست كم در ساعاتی از شبانه روز 25 مراجعه كننده داشته باشد.

          3ـ دست كم 6 طبقه داشته باشند.

          4ـ در صورتی كه آسيب به سازه يا عملكرد آن محل برای ساكنان مناطق مجاور ايجاد خطر كند.

          با توجه به مصوبات و قوانين فوق‌الذكر، ايجاد ستاد مديريت بحران در اماكن مهم شهر تهران الزامی می‌باشد.

   بنابراین منظور از ایجاد گروه مديريت بحران در اماكن خاص در واقع تشكيل گروهی از افراد شاغل يا ساكن در همان مكان است كه در شرايط بحرانی و اضطراری اقدامات زیر را انجام دهند:

 

1.     قطع شریان های آب، برق و گاز

2.     اطفاء حریق های قابل مهار

3.     ایجاد امنیت جانی و مالی جهت آسیب دیدگان و بازماندگان 

4.     امداد و کمک های اولیه برای آسیب دیدگان

5.     انتقال ساکنین به محل های تخلیه اضطراری و اسکان موقت

6.     اطلاع رسانی به نیروهای امدادی از وضعیت، ،تعداد و مشخصات افراد نیازمند به نجات

 

این گروه باید در شرایط قبل از بحران اقدامات زیر را با راهنمایی مجریان طرح در اماکن خود انجام دهند:

 

1.     تحلیل خطر

2.     ارزیابی امکانات (مالی و انسانی) موجود

3.     ثبت اطلاعات

4.     مکان یابی برای تخلیه اضطراری ساکنین

5.     تهیه اطلاعات کلی و کلیدی از مکان

6.     ذخیره اقلام امدادی، دارویی و غذایی جهت ساکنین 

7.     اجرای تمرین و مانور در مکان به صورت دوره­ای

 

موارد بیان شده در هرمکان در ابتدا با برگزاری جلسات توجیهی برای کلیه ساکنین صورت گرفته و در مراحل بعد جهت داوطلبان به صورت دوره های 8 ساعته شامل سرفصل های زیر برگزار می­شود:

- اصول و اهداف انجام پروژه

- اصول و مبانی مدیریت بحران  

- امداد و کمک های اولیه در سوانح

- مقاوم سازی عناصر غیر سازه ای

- عوامل تهیه نقشه مدیریت بحران مکان (عوامل بحران زا، بحران زدا، افراد کلیدی، افراد آسیب پذیر)

- نحوه تخلیه اضطراری و کاربری های مدیریت بحران ( پایگاه های پشتیبانی، کانتینر، مکان های تخلیه امن)

- بحران های پس از سوانح و رفتار هایی که باید در 72 ساعت اولیه انجام داد

- اصول و مبانی مقابله در برابر آتش سوزی ها

- تمرین های اضطراری مدیریت بحران

- آشنایی مقدماتی با تجهیزات امداد و نجات

- حمایت روانی پس از بلایا

 

بنابراین انتظار می رود که پس از ايجاد، آموزش و سازماندهی چنين گروه­هايی در هر مکان:

- تعدادی از کارکنان و ساکنین، اطلاعات اولیه ای در مورد مدیریت بحران و اقدامات مورد نیاز در ساعات اولیه پس از بروز زلزله را کسب نموده باشند.

-   گروهی از داوطلبان بر اساس ساختار تعریف شده سازماندهی گشته و با شرح وظایف خود آشنا شده اند.

-   راهنما و دستور العمل های ساده ای جهت ایمنی افراد تهیه شده است.

-   بانک اطلاعات مورد نیاز از ساکنین تهیه شده باشد.

-   لیستی از تجهیزات اولیه امداد و نجات و دستورالعمل حفظ و نگهداری آن در اختیار آنها قرار گرفته است.