تجمعات انبوه:

تجمع بیشتر از تعداد مشخصی از افراد ( که ممکن است تا 1000 نفر باشد) که در یک محل مشخص، برای یک هدف و در مدت زمان معین گرد هم می‌آیند. این تجمع چنانچه در مکانی مشخص با مخاطرات و تهدیدات ویژه‌ای همراه شود؛ می‌تواند رخداد‌های مخاطره‌آمیزی را رقم زند.

انواع تجمعات انبوه:

انواع اصلی تجمعات انبوه را می‌توان شامل این موارد دانست:

رخداد‌های ورزشی؛

فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی؛

تجمع جمعیت جابه‌جاشده یا آوارگان ناشی از جنگ و مخاطرات طبیعی؛

مسابقات؛

کنسرت‌ها و فستیوال‌ها؛

کنگره‌های سیاسی؛

مراسم‌های مذهبی.

توصیه‌هایی برای حضور ایمن در مراسم و تجمعات:

نشانه‌گذاری خروجی‌ها؛

یافتن مسیرهای فرعی برای خارج شدن؛

سنجش مسیرهای خروجی با میزان توانایی‌های فردی؛

شناسایی مراکز ارائه خدمات پزشکی و اضطراری و توجه به توصیه‌ها؛

مطالعه توصیه‌های ایمنی و خروج اضطراری؛

توجه به علائم افزایش تراکم جمعیت (افزایش غیر معقول افراد در یک محدوده؛ مشاهده رفتارهای پرخطر از سوی جمعیت)؛

دوری از سازه‌های ناپایدار؛

استفاده از کفش‌های مناسب برای حرکت سریع؛

دورشدن سریع به محض استشمام بوی دود، زنگ خطر؛

مراقبت دائمی از فرزندان (دوری فرزندان از افراد غریبه، در صورت لزوم مراجعه به پلیس، داشتن عکس روز از فرزندان، قراردادن شماره تماس در جیب آن‌ها)؛

آگاهی از مواد مجاز و منع‌شده؛

ثبت تلفن مراکز خدمات اضطراری روی کاغذ یا موبایل؛

توجه به هشدارهای پخش‌شده از سیستم‌های صوتی.

اقدامات ایمنی در هنگام قرارگیری در تجمعات انبوه:

گام‌های خود را استوار کنید و مراقب باشید سُر نخورید؛

انرژی خود را حفظ کنید. تلاش بیهوده نکنید تا جمعیت را بشکافید یا فرار کنید یا داد و فریاد راه بیندازید؛

دست‌هایتان را جلوی سینه‌تان قرار دهید تا فضا و حفاظی بین قفسه سینه شما و پشت نفر جلویی ایجاد کند تا در صورت افزایش فشار جمعیت؛ نفس شما تنگ و تنفس شما دچار مشکل نگردد؛

اگر در کنارتان کسی روی زمین افتاد؛ بلافاصله کمک کنید تا از جایش بلند شود؛ زیرا احتمال دارد شما نیز تعادل خود را از دست داده و به زمین بیفتید.